We zijn net terug van onze vakantie in Italië, wachtend op mijn open hart operatie besloten we toch nog op vakantie te gaan. Het moment dat we de auto in stapten om naar huis te gaan werd ik overvallen door hartkloppingen en een onregelmatige hartslag, angst zo bleek later. Mink ligt net in bed, de avond is zwoel en we zitten samen nog even buiten. Dit is het moment, ik moet het kwijt.
And hope it isn't me who's left behind
Ik vertel Ry dat ik bang ben om te sterven, hij wil het niet horen. Ik wil dat hij luistert. Ik vertel hem dat ik er het volste vertrouwen in heb dat hij en Mink samen het leven aan kunnen. Dat ik er graag bij zou willen zijn maar als ik niet meer wakker wordt het goed is. Ik heb gestreden en ik ben uitgeput. Zo wil ik niet meer leven. Ry is emotioneel maar ook vastberaden, je gaat niet dood, je blijft bij ons, dat moet. Ik ben alleen maar opgelucht dat de woorden eruit zijn.
It's knowing that this can't go on forever
Is het mijn tijd? Dat was de vraag die ik mezelf stelde de weken daarna. Het liet me niet los, achteraf gezien was ik al afscheid aan het nemen van het leven. Ik had immers twee keer de dood in de ogen gekeken, wie was ik om dat nog een derde keer te mogen? Tot mijn therapeute mij contact liet maken met de geestelijke wereld en ik een intense ervaring had. Ik werd geroepen en ik voelde de aantrekkingskracht om daar naartoe te gaan. Veilig, onbevangen, zonder zorgen en zonder pijn. Maar ik werd terug gestuurd, je bent nog niet klaar op aarde.
But one day I'll be gone - Or one day you'll be gone
In de maanden na de operatie besefte ik me dat ik nog tijd gekregen heb. De zoektocht begon om te vinden waarom dan. Ook de angst om toch nog dood te gaan terwijl ik nu juist besloten had te willen leven. De dood hoort bij het leven en ooit ga ik ergens aan dood.
If we were vampires and death was a joke
Ry fluit dit nummer, Mink pakt regelmatig de plaat en ik luister alleen thuis op de bank als ik zit te breien naar zijn muziek. Het ontroert me iedere keer weer. Het herinnert me aan mijn favoriete film toen ik tiener was, Interview with a vampire en ik vraag me af waarom vampieren me zo intrigeerde vroeger. Death is geen joke, het is een afsluiting van het leven. Je longen stoppen adem te halen, je hart stopt met het pompen van je bloed. Geen ritme meer maar eindeloosheid. Zonder dit einde zouden we gevoelloze levende wezens op aarde worden zonder doel, net zoals vampieren.
Maybe time running out is a gift
#ether #water #stroom #muziek #energie #groei #proces #ritme #stemming #tijd #eindeloosheid #gewoonte #gezondheid #adem #hartritme
Songtekst
It's not the long, flowing dress that you're inOr the light coming off of your skin
The fragile heart you protected for so long
Or the mercy in your sense of right and wrong
It's not your hands searching slow in the dark
Or your nails leaving love's watermark
It's not the way you talk me off the roof
Your questions like directions to the truth
Likely one of us will have to spend some days alone
Maybe we'll get forty years together
But one day I'll be gone
Or one day you'll be gone
We'd go out on the sidewalk and smoke
And laugh at all the lovers and their plans
I wouldn't feel the need to hold your hand
Maybe time running out is a gift
I'll work hard 'til the end of my shift
And give you every second I can find
And hope it isn't me who's left behind
Likely one of us will have to spend some days alone
Maybe we'll get forty years together
But one day I'll be gone
Or one day you'll be gone
Likely one of us will have to spend some days alone
Maybe we'll get forty years together
But one day I'll be gone
One day you'll be gone
Bron: LyricFind - Songwriters: Michael Jason Isbell