“Wat gebeurde er Floortje?” Verbijsterd liep ik naar het bureau van mijn stagebegeleider die ik al jaren kende omdat ook ik in mijn schooltijd gesprekken met hem voerde over mijn eigen studiekeuze. “Ik weet het niet”, stamelde ik. “Ze begon te huilen!” “In al die jaren als docent en decaan heb ik nog nooit een leerling aan het huilen gemaakt, zei hij.”

Toen wist ik dat ik mijn roeping gevonden had. Ondanks dat ik geen idee had wat me overkwam, wat ik teweeg bracht en vooral hoe ik dat gedaan had voelde ik dat ik dit meisje geraakt had in de kern van haar zijn. Een ‘simpele’ studiekeuzevraag veranderde ineens in een levensvraag. In een vraag met een diepere betekenis. 

14 mei 2020 

Vandaag is het mijn beurt om het vier velden traject af te ronden als client. Judith is mijn coach en ik ben nieuwsgierig en tegelijk een beetje huiverig voor de uitkomst. Een antwoord vinden op de vraag ‘Wat heb ik bij te dragen op aarde?’ zou zomaar een life changing event kunnen zijn. 

Stap voor stap komen we dichter bij het antwoord en ontdek ik een interessante woordspeling. Wat heb ik bij te dragen? gaat over een bijdrage leveren maar gaat ook over iets bij me dragen. Langzaam druppelt het besef binnen dat ik iets bij me draag dat er altijd al geweest is. En dan verschijnt het verhaal van mijn jongere ik die voor het allereerst zonder begeleiding tijdens haar derde jaars stage een gesprek mag voeren met een leerling. Ik omschrijf deze ervaring met de woorden ‘alsof het universum mee doet’.

Essentieel in alles wat ik doe op aarde is dat ik voel dat het universum, de geestelijke wereld, een hogere macht (hoe je ook noemen wil) mee doet. Door de vraag van Judith hoe ik weet dat het universum mee doet heb ik het antwoord op mijn beginvraag gevonden. ‘Door het zien van twinkelende ogen!’ De tranen stromen over mijn wangen.

#ik #vuur #kern #geestkracht #universum #zelfbewustzijn #levensloop #bijdrage #ogen #spiegel #echtcontact #kijken #luisteren