Vandaag is het precies een jaar geleden dat ik belde met mijn leidinggevende om me ziek te melden, onwetend dat ik het volledige jaar niet in staat zou zijn om te werken.

Ik nam mezelf de afgelopen week voor een blog te schrijven over het afgelopen jaar, maar de woorden in mijn hoofd willen het papier niet raken. Inspiratie genoeg, aantekeningen in overvloed alleen de vermoeidheid is te groot. De oplopende spanning voor de operatie (er is nog steeds geen datum) wordt me soms teveel en dan is er nog de frustratie dat ik het gevoel heb stil te staan.

Mijn doorzettingsvermogen heb ik te danken aan Ry, Mink, alle lieve familie en vrienden om mij heen en zeker ook mijn therapeut en personal trainer. Die laatste gaf me een passende mantra ‘Het enige dat je hoeft te doen is fit zijn voor de operatie, niets meer niets minder’.

Dat is dus wat ik aan het doen ben! De angst omarmen, frustratie eruit gooien, blijven bewegen, met de voeten in de aarden staan en eenvoudig leven met rust, reinheid en regelmaat.

Liefs,
Floortje